Het diagram van de geregistreerde vogeltrek deed voor vertrek vanaf de Zwaluw al huiveren. Er was niks maar dan ook niks geregistreerd. OKÉ, dat weten we dan ook weer.... maar goed, dan beeld je je gewoon in dat alle vogels vast en zeker onder de radar zijn gebleven....
Onderweg hoorden we tijdens het fietsen totaal niets maar dan ook niets in de lucht, en dat bleef tijdens het openschuiven van de netten ongewijzigd. Pas tijdens het wachten op een mogelijke ochtendslag verschenen één voor één een paar merels op de baan en in het hout. Vier exemplaren kregen we er op de grond maar om totaal onverklaarbare reden gingen deze alle vier op de grond zitten naast het slagnet om na een paar minuten ineens alle kanten op weg te spatten. Het was duidelijk dat ze ergens van schrokken, waarschijnlijk omdat de eerste Sperwer of andere predator zich al liet zien. Die ochtendklap werd dus niks.
De eerste ronde langs de netten bleek eigenlijk nog niet eens zo heel teleurstellend als je afgaat op de bewegingen die je tot dan hebt kunnen aanschouwen. We verzamelden toch nog een leuk aantal Merels, terwijl de andere hoofdsoort de Zwartkop was. Veel van de vogels die we vangen zijn behoorlijk mager en zullen waarschijnlijk minder fitte vogels uit de grote aankomstgolf van Vrijdag zijn die nog achterblijven om aan te sterken.
Het was na een paar rondjes wel al snel duidelijk dat het geen toppertje zou worden op deze dag.
De excursie bracht ons een echtpaar met 2 jonge kinderen waarvan de vader tevens in het onderzoek werkzaam was, en dan in telemetrisch onderzoek aan Vleermuizen. Hij wist na ons verhaal zelf razend-interessante verhalen te vertellen over de nieuwe generatie zenders die inmiddels al uitgezet worden. Hij was tevens op zoek naar mogelijkheden om op de Waddeneilanden een peilmast te kunnen plaatsen waarmee passerende dieren (vooral gezenderde vleermuizen) geregistreerd kunnen worden. Er zit namelijk nog een gapend gat in de kustlijn tussen Noord Duitsland en grofweg de Westkust van Nederland. Wie zich wil verdiepen in dat onderzoekswerk moet maar eens kijken op www.motus.org .
We wisten het toch nog tot enkele uurtjes na de excursie uit te zingen voordat we toch het besluit namen dat het wel welletjes was en het vrijwel zinloos was om de netten nog langer open te houden. Nadat ik de takkenril naast het slag nog wat verder heb opgehoogd keerden we terug naar de Zwaluw. Onderweg nog even gekeken bij het plasje naast de strandovergang van het Reddingbootpad en daar duizenden Spreeuwen zien badderen in het ondiepste deel van de plas. De één na de andere groep kwam aanvliegen en wisselde de andere groep af. Dit zijn dus de groepen Spreeuwen die we de laatste dagen na het middaguur in breed uitwaaierende vluchten laag over de netten zien golven. Al met al een prachtig gezicht en we wanen ons in hoogzomerse omstandigheden.
Foto: Ochtendgloren in de Kroonspolder Vlieland.
Dagtotalen ( Nieuw geringd / teruggevangen) :
---------------------------------------------
Pimpelmees - / 1
Spreeuw 1 / -
Tjiftjaf 4 / -
Merel 47 / 5
Zwartkop 22 / 2
Koperwiek 15 / 1
Goudhaan 4 / 1
Zanglijster 7 / -
Winterkoning 2 / -
Roodborst 7 / 1
--------------------------------------------
Totaal: 109 nieuw geringd, 11 teruggevangen,
10 soorten in 8:20 uren
Maandag 22 Oktober 2018 : te harde wind uit de verkeerde hoek.
Opgestaan met gierende geluiden door de op een kier staande ramen aan de Noordelijke kant van de Zwaluw. Geen klapperende toiletdeur, dus wind uit de voor ons verkeerde hoek kunnen we al snel concluderen. Toch snel vertrokken naar de Vinkenbaan en daar aangekomen geconcludeerd dat het nog wel meevalt. De meeste netten staan dusdanig luw bij deze wind dat we alle netten toch kunnen openschuiven. Dat biedt echter geen garanties voor de vangsten...... zoals we al snel zullen merken.
Het is nog minder dan gisteren en eergisteren en eereergisteren... Wederom geen trek en geen aanvoer dus.
Bij terugkomst van het openzetten van de netten zie ik dat er een uil of Buizerd in het hout achter het slag zit. Het blijkt een Buizerd te zijn en Holmer staat er al scherp voor. Nog geen minuut later vliegt de uil weg en hebben we het nakijken. Tijdens het openzetten van de netten weet ik langs de rand van het open veld maar liefst 3 Waterrallen te verschalken die ik met en plofje op de kussenzachte grasmat zie landen. Daar zit een geringd exemplaar bij die mij onbekend voorkomt. Het is een Arnhem-ring, maar wel eentje van buiten ons vangterrein/een ring die niet op onze naam staat.
We zien even later tot ons aller verbazing dat er uit de struiken achter het slag een Wintertaling de baan op komt lopen. Een wintertaling? De baan op lopen???? Jawel... de vogel scharrelt een beetje rond terwijl de adrenaline in de ringhut oploopt. Maar hij komt niet verder dan de rand van het slagnet, want daarna loopt de vogel terug de struiken in om vervolgens niet meer te worden teruggezien. Hij/zij laat ons in verbazing achter.....
Verder weinig opmerkelijkheden op deze ochtend. We vangen een Roodborsttapuit, de tweede van het seizoen en ook een kleine Barmsijs, de eerste van het jaar. Jawel, nu pas de eerste....
Na de excursie lopen we nog 2 rondjes en sluiten dan de netten weer.
Foto's: Roodborsttapuit-man.
Dagtotalen ( Nieuw geringd / teruggevangen) :
---------------------------------------------
Waterral 2 / 1
Merel 20 / 2
Pimpelmees 1 / -
Koperwiek 3 / -
Zwartkop 8 / -
Zanglijster 1 / -
Goudhaan 1 / -
Roodborsttapuit 1 / -
Winterkoning 1 / -
Kleine Barmsijs 1 / -
------------------------------------------
Totaal: 39 nieuw geringd, 3 teruggevangen,
10 soorten, 5:45 uren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten