Donderdag 15 Januari 2009; van Lusaka naar chisamba, zambia (vervolg).
We rijden naar fringilla lodge over de brede asfaltweg naar Chisamba. Het is zo'n typische brede asfaltweg die vooral een vervoersfunctie door de jungle heeft. De weg is over de grootste lengte aangelegd naast de vroegere zandweg die nu door de Zambianen wordt gebruikt als wandelweg en plaats voor de verkoop van op stapels staand fruit (nu vooral mango's en tomaten) en houtskool, heel veel houtskool. Ook passeren we een traject waar kilometerslang op meerdere plekken deuren rechtopgezet langs de weg te koop worden aangeboden. Wij zouden dan denken: laat ik eens iets anders maken dan mijn buurman... Fringilla lodge blijkt voor Afrikaanse begrippen moderate te noemen maar voor Safaritoeristen shabby/bouwval/onleefbaar. Wij gaan ons hier zeker wel redden en vermaken. We verblijven op het kampeerterreintje achter de lodge, daar staan een 10-tal huisjes en 3 braaiplaatsen. Die mogen hier nergens ontbreken want het is een gigantische vleescultuur hier da's al wel duidelijk. Daar is ook zeker de invloed van zuid-afrika in te merken. In de lodge verblijven meerdere zuid-afrikanen en veel van de grote boeren hier zijn zuid-afrikaanse blanken die het na de val van het apartheidsregime daar niet meer zagen zitten. Op bovenstaande foto is vanuit het vliegtuig te zien hoe grootschalig en ingrijpend hun landbouwmethodes in het landschap zijn. Toch zal later deze reis blijken hoev rijk deze monoculturten nog aan vogels kunnen zijn.
In Zimbabwe hadden zich ook veel grote blanke boeren gevestigd, maar de troepen van Mobutu hebben ze daar verjaagd met als gevolg dat het land in meer dan bittere armoede is weggezakt. Er heerst grootschalig cholera en ze schijnen inmiddels veel van de olifanten die uit het zuiden van Zambia zijn weggetrokken al te hebben afgeslacht uit bittere honger. Het wild in Zambia zelf is buiten de nationale parken ook al jaren weggestroopt in de honger naar bushmeat van zowel de lokale bevolking als de geldgraaiende nietsontziende handelaren in exotisch vlees en levende dieren.
Bij de douches/het toiletgebouw op de camping zit één van de medewerkers de hele nacht de boel in de gaten te houden en stookt hij het vuur dat water in een oude oliedrum moet verwarmen om zo douchewater beschikbaar te hebben. We maken in het donker even kennis en ik stap al kuchend van de rook (het is net een palingrokerij)direct achter de muur van de wasbak in.... de natuurlijk niet afgedekte bezinkput van de wasbak!
Na gesetteld te zijn geraakt hebben we de spullen in de terreinwagen geladen voor een rondrit op het terrein van Zambeef alwaar we toestemming hebben om in de spaarbekkens zwaluwen te vangen. Zambeef is een enorm groot vleesproducerend en verwerkend bedrijf (bestaand uit Zambeef, Zamchick en zamloaf)dat omgeven is door een groot hekwerk met bewaking in een pick-uptruck met gewapend personeel. De naam 'armed response unit' op de auto zegt genoeg.. Op het terrein wordt ook veevoer gekweekt (mais en soja) en heeft men grote spaarbekkens met water dat o.a. als spoelwater gebruikt wordt. Als we op het terrein rondrijden hebben we in korte tijd al heel wat soorten te pakken. Koereigers tussen de koeien die hun laatste dagen staan af te wachten, oeverlopers, bosruiters en kemphaantjes op gedumpte mest en bij de bekkens vele soorten reigers, eenden, open billed storks, sacred ibis, glossy ibis, waterhoentjes, black crake en ga zo maar door. In het riet aan de andere kant van de weg horen we continu zingende en roepende kleine karekieten, rietzangers en ook af en toe een grote karekiet. Op de electriciteitsdraden heel wat zwaluwen, en niet alleen maar de boerenzwaluw. Dat maakt het extra leuk. Verder lilac breasted rollers, bijeneters, grauwe klauwieren en vooral veel wevers, bishops en kleinere afrikaanse zangertjes.
In de avond hebben we meteen een eerste vangsessie gehouden. Prachtig hoeveel soorten geluiden er dan in die avondschemering over je heen spoelen. Het moeras en het riet in de bekkens leeft van vogels, reptielen en amfibieën. Op de electriciteitsdraden boven het autopad zit een red-necked falcon. Die hebben ze gisteravond op de laatste avond met Joop van Ardenne en Marijke Vaneker nog gevangen; een prachtig beest met grijszwarte bandering op de vleugels en rug.
We schatten het aantal op de slaapplaats aanwezige zwaluwen op zo'n 500 stuks en daarvan vangen we er deze avond ongeveer 35. De eerste vogel die ik hier in Afrika uit het net haal is echter een rietzanger. We hebben er meteen ook een aantal exotische soorten bijzitten, waaronder de red billed quelela. Na het vangen meteen de 50 meter aan netten en geluidsapparatuur weer opgeruimd en met de vogels teruggereden naar Fringilla lodge alwaar eerst van de zwaluwen het slaapgewicht wordt gemeten en morgenochtend alle andere biometrie van de vogels wordt genomen. Boven de ringtafel worden we vergezeld door knorrende geluiden van fruitbats die in de boen boven de ringtafel hangen en er laat zich ook nog even een kerkuil horen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten