Later blijkt dat we op Vlieland op de scheiding van een windgebied hebben gezeten met windkracht 7-8 bft, zie het kaartje hieronder.
Na het ontbijt hebben we de wandelschoenen aangetrokken, de rugzak opgedaan en zijn we vertrokken richting dorp om dan maar boodschappen te gaan halen. We zijn via het strand naar het dorp gelopen. Achter het huisje de zwaluw vonden we een dode gekraagde roodstaart die de trekgolf van afgelopen week niet heeft overleefd; de vogel bleek een totaal ingevallen vliegspier te hebben, een duidelijk geval van verhongeren of niet meer kunnen herstellen van een zware inspanning. Op het strand merkten we al snel dat de harde westenwind voor een hoge luchtvochtigheid zorgde en behoorlijk wat zout met zich meevoerde, een echte zout-spray kroop dus het eiland op. In korte tijd voelde je aan je jas, handen en gezicht dat zich een klein plakkerig laagje begon te vormen. Het weer zorgde ervoor dat het lekker rustig was op het strand. Er zaten dan ook flink grote groepen meeuwen te rusten tijdens het hoog water. Tussen de meeuwen zagen we nog 1 rosse grutto en 1 drieteenstrandloper. Verder nog een paar scholeksters, maar die waren op de vingers van 2 handen te tellen. Onderweg voerde ik nog even een telling van dode vogels op het strand uit voor de database van het stookolieslachtoffer-onderzoek van Kees Camphuysen. Ik trof de volgende vogels aan : kokmeeuw 1, eider 2, zilvermeeuw 8 (wv 1 adult), kleine mantelmeeuw 1 (adult), jan van Gent 1 (adult), scholekster 1 (adult).
In het dorp aangekomen hebben we snel de rugzak en een grote shopper vol kunnen kopen met boodschappen voor de rest van de week en zijn we naar de bushalte gelopen om met de bus terug te gaan richting het huisje achter het Posthuys. Maar precies op het moment dat we bij het armhuis het paadje naar de Badweg opklommen zagen we de bus al langsrijden en doorrijden..... Pfffff, vijf minuten te vroeg meneer chauffeur !!!! Da's balen, want dat betekent 2 volle uren wachten met 2 tassen vol boodschappen met ook veel diepvriesspul er bij... Maar gelukkig hebben we een verlossend telefoontje kunnen plegen met een hulplijn op het eiland en even later zaten we in een auto richting Posthuys.... Siert en Adéle : jullie zijn wederom fantastisch !!!!
Deze actie leverde naast het voordeel dat we de vriesspullen toch nog op tijd weer koud hebben kunnen leggen en zorgde er tevens voor dat ik aan het eind van de middag toch nog een paar uurtjes naar de vinkenbaan kon gaan om toch nog te proberen de nul van de lijst met vangsten te krijgen. De wind was inmiddels afgezakt naar 5 bft en dat is op de meeste netplaatsen best aanvaardbaar, vooral bij de netten die lekker in de luwte van struiken staan. Ook op de baan bleek al snel dat de zout-spray dit deel van het eiland niet spaarde. Ook de mistnetten waren plakkerig van het zout en in korte tijd zat de fiets er ook onder.
Op de baan trof ik naast de netten nog een joekel van een rups van een klein avondrood aan. Hij zat op een voorovergebogen tak van een wilgenroosje die hij al helemaal kaal had gevreten.
Foto: rups klein avondrood.
In de paar uurtjes die ik nog heb kunnen vangen wist ik nog de volgende vogels op papier te krijgen :
Dagtotaal , nieuw geringd / teruggevangen:
------------------------------------------
fitis 2 / 1
grasmus 0 / 1
blauwborst 0 / 1
rietzanger 1 / 0
winterkoning 0 / 1
------------------------------------------
Totaal 3 nieuw geringd en 4 teruggevangen,
5 soorten, = 7 vogels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten