Zondag 22 September 2013 : bezoek aan nationaal park in Izki.
We zijn deze week gehuisvest in een voormalig stationgebouwtje dat langs een opgeheven spoorlijntje ligt. Het tracé van dit spoorlijntje is omgevormd tot een wandel- en fietsroute die met de huidige wielergekte onder de Basken vooral geliefd is bij toerrijders en in het bijzonder mountainbikers. Vanmorgen werden we al op tijd gewekt door gerammel op de fietsbrug naast het station, gevolgd door geknerp van steenslag op het fietspaadje vlak voor ons gebouw. In amper 3 minuten kwamen groepjes van in totaal zo'n 150 mountainbikers voorbij en daar bleef het niet bij.... wat is de fietssport hier toch razend populair.
In de middaguren zijn we met Ivan op pad gegaan om een eind te gaan wandelen in het nationale park Izki opeen half uurtje rijden van Vitoria-Gasteiz. Het park bestaat ui een heuvelachtig landschap met kale rotsen die uit de bossen van steeneiken omhoog priemen. Verder smalle kloven en net als bij Vitoria brede valleien. We zijn gaan lopen vanuit het kleine dorpje Corres. Meteen buiten het dorp troffen we op een zandweg honderden blauwvleugelsprinkhanen aan. In de berm wilde lavendel met tientallen soorten zweefvliegen en vlinders op de laatste bloeiende aren. Onder in de kloof horen we het gerammel van schapenbellen en zien we een heel oude man krom voorover met een wandelstok lopen naast een gemengde groep schapen en geiten. Wat en mooi geluid geeft dat altijd in zulke verstilde berglandschapjes... Enige tijd en vele vlinders en vogels later gaat het paadje iets steiler omhoog en komen we in een zone met grote steeneiken en een ondergroei van buxusbomen. Buxusbomen? Ja, de kleine strakgeschoren struikjes die wij uit onze tuinen kennen staan hier zo groot als vlierstruiken, heel erg ongekend voor ons. Aan het eind van dit valleitje komen we meer op een beboste helling waar we af en toe tussen de struiken door de vallei in kunnen kijken. We kijken uit op kale rotsen en zien meteen vale gieren op de richels zitten. Verder horen we rode wouwen pieuwen boven onze hoofden en vliegen er een paar slechtvalken aan de overkant. Uiteindelijk komen we bij een uitkijkpunt dat uit de rotsen steekt en een prachtig panorama over de vallei biedt. We besluiten om hier de lunch te gebruiken, dat kon slechter qua locatiekeuze.... we horen regelmatig suizende vleugels alsof er een zweefvliegtuig laag over onze hoofden komt vliegen. Dat zijn dus vale gieren....
Foto: Nationaal park Izki, buxusbos.
Foto: Argusvlinder (Lasiommata megera) vermoedelijk een ondersoort van het Iberisch schiereiland.
Foto: de rots 'el Castillo' vanaf het uitkijkpunt.
Foto: een speciaal voor de relmuis ontworpen nestkast.
Foto: verstild stuwmeertje in het nationale park Izki. In de rotswand broedt jaarlijks een paartje steenarenden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten