woensdag 31 oktober 2012

30 Oktober, Vlieland : pestvogel, waxwing, seidenschwanz.

Welke naam doet deze soort de meeste of minste eer aan? Daar kregen we vandaag antwoord op...
Eerst is Holmer extra vroeg met geluid van houtsnip gaan posten bij de netten waar we ze vaak zien invallen. Ik ben net iets later aangekomen en ben op een andere plek gaan zitten. Vlak voordat het daglicht zich goed en wel had gemeld begonnen de snippen rond te vliegen en in te vallen. We wisten beide onafhankelijk van elkaar een houtsnip uit de netten te vissen. Naast deze vangsten vlogen er in ieder geval nog minimaal drie andere houtsnippen rond. Ondertussen waren ook de andere vogels begonnen met het invliegen. De eerste merels hingen al snel in de netten en de vangdag begon nu in rap tempo. Voordat ik met de houtsnip terug was bij de ringhut kwamen ook de eerste kramsvogels al van hoog uit de lucht binnenzeilen. Prachtig om die afremmende glijvluchten weer te zien.
Terwijl ik de vogels van de tweede ronde aan het ringen was zat Holmer aan het slag te kijken of er nog interessante tweets binnengekomen waren. Daarbij zat een bericht waarin een groepje pestvogels bij de haven op Vlieland gemeld werd. In het kader van 'je weet maar nooit' besloten we om dan maar even het geluid van pestvogel op het slag aan te zetten. 5 minuten daarna was het tijd voor de volgende ronde langs de netten en.... jawel hoor! Op het moment dat ik aan de ene kant van 'het blok' (een vierkant van netten rondom een groepje wilgenstruiken) met een aantal kramsvogels aan het uithalen ben klinkt er aan de andere kant een vreugdekreet van Holmer. Yes ! Een pestvogel !!! Een pestvogel !!! Er hangt hier zomaar een pestvogel !!! Ik kom snel kijken en tref Holmer met tranen in de ogen aan als hij de vogel uit het net haalt. Tja, voor ons beiden geldt dat we in de ongeveer 20 jaar dat we actief zijn in het ringwerk op de Waddeneilanden nog nooit een pestvogel hebben weten te vangen en dan willen de emoties wel oplopen.... Wat een prachtige vogels zijn het toch, voor mij de mooiste vogel die we in de Western Palearctic rijk zijn. En als we hem in de hand hebben weten we meteen waarom de vogel in het Engels Waxwing heet en in het Duits Seidenschwanz. De kleine rode spotjes op de armpennen zien er werkelijk uit als een druppeltje was en zowe de staart als de rest van het verenkleed ziet er uit en voelt als zijde, werkelijk waar.









Nog voordat we de vogel hebben geringd zie ik al weer een ander exemplaar in het hout bij het slag zitten. Na de vogel enige tijd in de gaten te hebben gehouden zien we hem wegvliegen. Jammer denk je dan, maar even later zien we waarom de vogel wegvliegt. Hij vliegt naar drie andere pestvogels en haalt deze op om gezamenlijk in de hoogste takken van het hout te gaan zitten. Wat een magnifiek gezicht.....
Na enkele minuten vliegen de vogels helaas weg en vervliegt onze hoop dat de vogels naar beneden zouden afzakken om de rozenbottels op het slag te pakken.
Na deze waarneming volgen er nog een paar keer enkele exemplaren die in het hout gaan zitten. Ook tijdens de Dinsdag-excursie kunnen we de 4 bezoekers laten genieten van twee individuen in het hout.
Bij die bezoekers een Duits echtpaar waarvan de man als ringer actief is geweest in het gebied Rieselfelder, de voormalige zuiveringsvloeivelden bij Rheine in de regio over de grens met Twente. Van hem horen we dat in Duitsland inmiddels alleen nog maar mag worden geringd als je een wetenschappelijke beroepsvergunning hebt. En dan nog is die vergunning alleen soortgericht. Hij is ronduit verbaasd dat wij hier zo veel merels ringen. We vangen tijdens de excursie ook nog een leuk groepje staartmezen waarbij 1 witkoppig exemplaar zit met een ring van elders. Later in de avond vernemen we via het invoerprogramma Griel dat deze vogel op Texel geringd is. ook dat hebben we bij staartmezen volgens mij nog niet eerder in ons bestaan meegemaakt.
Na de excursie zakken de vangsten snel terug, en besluit Holmer om even naar het dorp te fietsen om boodschappen te halen voor de komende dagen. Daarbij hoort natuurlijk ook een tractatie voor onze nieuwe handsoort.....

Ik neem het werk op de baan verder waar en maak enkele toenemende goede rondes langs de netten. Daarbij ook enkele tussenrondes vanwege regenbuien. Aan het eind van de middag nemen de aantallen merels opnieuw toe en vang ik ook nog enkele mezen waarbij nog weer een koolmees met een ring elders uit Nederland.
Tijdens het lopen van de laatste ronde die ineens een hele zwik vogels oplevert arriveert Holmer terug op de baan en kunnen we de dag afsluiten met het uitbrengen van een toost op de eerste pestvogel in onze ringersloopbaan.

Dagtotalen
Nieuw geringd / teruggevangen:
-----------------------------------

Waterral 1 / -
Zwartkop 4 / 1
Houtsnip 2 / -
Tjiftjaf - / 1
Pestvogel 1 / -
Goudhaantje 4 / 1
Winterkoning 1 / -
Staartmees 6 / 2
Heggenmus 1 / -
Pimpelmees 5 / 6
Roodborst 7 / 10
Koolmees 6 / 14
Merel 104 / 7
Spreeuw 2 / -
Kramsvogel 56 / -
Vink 1 / -
Zanglijster 1 / -
Keep 2 / -
Koperwiek 12 / -
Rietgors 3 / -
-------------------------------------------------
Totaal: 261 exemplaren, 20 soorten, 13:00 uren




1 opmerking:

Sjerp Weima zei

Dag Henri.
Wat een mooie beschrijving van een magisch moment!

Er zit denk ik wel iets van waarde in de Duitse aanpak. Je moet m.i. een goeie reden hebben om vrije vogels te vangen en te ringen. En het is goed als die wetenschappelijk onderbouwd is.
Met een groet, Sjerp