En dan ben je zo ineens weer ruim 2 weken verder... er is dan ook wel weer het nodige gebeurd en er is al veel werk verzet.
Allereerst nog even de vraag over de onbekende veer van mijn vorige bericht: na goed bestuderen van literatuur en foto's waren we er uit. En hoe hadden we het kunnen vergeten om aan deze vogel te denken in het terrein waar de meeste korhoenders van Nederland worden gepredeerd.... Juist ja, het was dus een veer van een korhoen-vrouw !!!! Voor alle duidelijkheid: we troffen hem niet aan in een nest van die soort, maar een koolmees had enkele veren gebruikt die hij vast en zeker op een plukplaats in de omgeving had gevonden.
In totaal heb ik inmiddels ruim 4100 keer in een nestkast gekeken. Inmiddels is de geboortegolf flink van start gegaan, maar staan de jongen van de allervroegste kast vandaag al op springen. Nou ja, springen... het blijft veel te koud voor de tijd van het jaar. Vooral de nachten zijn zo fris dat er af en toe nog nachtvorst optreedt en het gedurende veel nachten 3 graden is. Dat vroegste nest betrof een kast met 5 jonge koolmezen waarvan de gewichten prima te noemen waren ondanks het feit dat je overal alleen nog maar kleine rupsen ziet die amper lijken te groeien door de lage temperaturen. Het zijn bijna allemaal spanners, waaronder die van de wintervlinder. Vooral Amerikaanse eiken worden al behoorlijk afgevreten en het begint er op te lijken dat er een vergelijkbare voedselpiek als vorig jaar aan zit te komen. Op enkele plaatsen zijn de bladeren van de amerikaanse eiken al voor meer dan de helft opgevreten. De bladeren van de inlandse eik zijn echter door de droge en koude Aprilmaand nog erg klein en hebben slechts heel kleine rupsjes.
De jongste koolmezen doen er dus gewoon verstandig aan om zich thuis nog even lekker door pa en ma te laten verzorgen in plaats van de wijde wereld in te trekken. In het verleden hebben we onder deze omstandigheden al wel eens nestkasten gehad met jongen die tot dag 23 nog thuis bleven.
Vandaag 2 paartejs boomklevers gevangen waarvan de ouders voerden met vooral oorwurmen en rupsjes van het formaat van maximaal 7-10 mm groot voerden. Dit was mooi te zien doordat ze na het vangen het voer nog gewoon in de snavel vasthielden.
Bij 1 van die kasten zag ik overigens wel een pas uitgevlogen jonge pimpel die in z'n uppie om voer zat te bedelen. Het zal wel een jong uit een broedsel in een natuurlijke holte betreffen want hij was ongeringd en de oudste jongen van pimpels in onze nestkasten zijn momenteel nog maar 10 dagen oud en zitten dus nog minimaal 9 dagen in de kast.
En dan nog m'n eigen conditie tijdens deze hectische voorjaarsweken: het lijkt wel een traditie te worden dat ik wel wat oploop bij het veldwerk, is het geen ziekte van Lyme, dan is het wel een peesontsteking in de schouder of een spies van een tak in m'n kop. Dit jaar maar eens wat anders dacht ik: vorige week trof ik een koolmees op het nest die zo agressief was dat de haren en wol van het nestmateriaal in m'n gezicht en ogen vlogen. Bij het uitwrijven van de ogen moet ik daarbij te hard hebben gewreven want een paar dagen later bleek ik een oogontsteking te hebben en was er een stukje van het oppervlak van het hoornvlies weggewreven. Op het moment dat die 2 factoren elkaar ontmoetten leek het wel of er een spijker in m'n oog geduwd werd... maar goed, we zijn onderweg naar de Veluwe toch maar bij het ziekenhuis in Deventer langsgegaan en dat bleek niet overbodig. 2 dagen rust voor het oog en als koning eenoog door het leven. Nu, drie dagen later is het zicht vrijwel geheel weer helder en kan ik weer zien wat ik doe...
Vanmiddag werd ik opgebeld door één van de nestkastcontroleurs van de vogelwerkgroep in Goor. Hij had een nestkast met een pimpelbroedsel aangetroffen die op een heel andere plek hing en een kast waaruit een broedsel van een bonte vliegenvanger compleet met nest en al was verdwenen. Als je bij die gegevens optelt dat Hanneke afgelopen dagen in diezelfde omgeving werd aangesproken door een man die een bovengemiddelde interesse toonde in de methoden die wij gebruikten voor het controleren van de kasten en het aanbrengen van de ringen dan is het duidelijk: eierroof door een illegale kweker of handelaar in wilde vogels. Op precies hetzelfde terrein verdwenen vorig jaar de enigste jonge gekraagde roodstaarten die we in ons hele nestkastgebied hadden en werden ook jonge grote gele kwikstaarten uit het nest ontvreemd. Inmiddels komen uit andere delen van het land vergelijkbare signalen. We moeten met z'n allen de ogen en oren dus goed open houden in het veld....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten